De ploeg: Eddy, Antonio, Ronny, Peter, Nico, Kristof H., Rob, Giovanni, Tom, Luc, Jef (35′ Frans).

Jef had tegen Frans gezegd dat de wedstrijd om 19u00 was en gevraagd om hem om 18u30 te komen uithalen. Tegen ons zei hij om 10 voor 6: rij maar door, op Frans moet ge nie wachten, die moet maar op tijd komen! Wat een mens al doet om toch mee te mogen voetballen…Zo verschenen we juist met 11 man aan de aftrap, we kregen vandaag opnieuw versterking van Antonio en Peter van Waubergerheide. We nemen vanaf de aftrap de wedstrijd in handen, de eerste 15 minuten spelen zich volledig af op de helft van de tegenstander. We laten de bal mooi rondgaan en krijgen kansen via Giovanni (afstandschot), Rob (afstandschot), Tom (knappe dribbel, net niet kunnen afwerken) en Jef die een afgelegde bal door Tom in het zijnet schiet. Op het kwartier vergeten we de organisatie, trekken met te veel spelers in de aanval, en op de counter staat onze verdediging in de minderheid en plots staat het 0-1. Dit is toch wel een mentale opdoffer waarvan we niet dadelijk kunnen herstellen, en even later staat het 0-2. Tijdens de rust peppen we mekaar op en doen een tactische wissel. Frans komt de verdediging versterken en Tom schuift door naar de aanval om Luc te ondersteunen. We drukken Groen Wijk nu volledig weg, de 2e helft hebben we zeker 70% balbezit. Na 10 minuten krijgen we de kans van de wedstrijd en de misser van het jaar! Luc kan een bal op de achterlijn net binnenhouden, lokt de keeper uit zijn doel en legt de bal panklaar voor Tom die in het midden van de goal staat. De bal belandt recht in Tom zijn voeten, op 30 cm van de doellijn en Tom slaagt er in om deze bal over te schieten. Dat mag hij nog 100x proberen, het zal hem niet meer lukken…Deze misser speelt Tom nog een tijdje in zijn hoofd, niets lukt hem nog. Tot Rob een mooie doorsteekpas geeft en zo Tom alleen voor de keeper brengt. Ditmaal houdt hij het hoofd koel en werkt mooi af. De aansluitingstreffer is een feit en wij gaan op zoek naar de gelijkmaker. Naar het einde van de wedstrijd worden de passen slordiger en begint de vermoeidheid te spelen. We slagen er niet meer in een 2e doelpunt te scoren. Op enkele hoekschoppen na heeft de tegenstander de 2e helft niet meer kunnen dreigen. Of zoals Eddy na de wedstrijd zei: we hadden net zo goed Marcel in de goal kunnen zetten, ik heb gene bal meer moeten pakken!

Volgende week gaan we er weer met volle moed tegenaan, we spelen in Meeuwen aan The Mood tegen de Keistampers uit Neerglabbeek, aftrap om 19u30.

Uw verslaggever.

Ronny