De ploeg: Eddy, Kevin, Ronny S. (’45 Nico), Antonio (’30 Jelle), Palm, Robin, Billy, Tom V., Ward, Tom P. en Sam.

Deze week kregen wij het droevige nieuws van het plotse overlijden van Henri Kelchtermans (broer van o.a. Jef, Frans en Marcel en nonkel van Thomas en Mathijs) waarvoor wij via deze weg de familie nog onze innige deelneming wensen vanwege de veteranen.

Met een onuitgegeven elftal geven wij de Oldies uit Maaseik vandaag partij. Antonio had 3 ploegmakkers van Waubergerheide opgetrommeld (Kevin, Tom P. en Ronny S.) en ook Ward (neef van Ronny) kwam nog eens meespelen. Het was dan ook heel wat zoeken naar de juiste veldbezetting hetgeen resulteerde in een slordig eerste kwartier. We noteerden enkele (halve) kansen aan beide zijden waar bij ons vooral Robin en Sam het meest actief waren en Sam de dikste kans (alleen op de keeper af) de nek om wrong. 5 minuten voor de rust moet Antonio met een kuitblessure het plein verlaten en komt Jelle (die in laatste instantie toch nog kon komen voetballen) koud de wei in. In minuut 31 komen wij op een 1 – 0 voorsprong na een knappe steekbal van Robin op Tom P. die de bal mooi breed legt tot bij Sam die rustig kan binnen tikken. Ondertussen belt de trainer nog even naar Nico met de vraag als hij de 2e helft Ronny S. kan komen vervangen. Nico, plichtbewust als altijd, haast zich richting de Racing Peer-terreinen en na een korte opwarming komt hij in de ploeg. Op dat moment staat het al 1 – 1 omdat na 3 minuten Palm zijn tegenstander bij een hoekschop laat lopen en deze ongehinderd kan binnenkoppen. Dan volgen er enkele dikke kansen voor VRCP, vakkundig de nek omgewrongen door Sam (alweer alleen op de keeper), Ward, Tom P. en Robin. Een ongeschreven voetbalwet zegt dan dat je meestal het deksel op de neus krijgt en dat is ook vandaag weer het geval. Een zwabberbal vanop 20 meter verdwijnt boven Eddy in doel. Wij gaan vanaf dan voluit voor een gelijkspel en daarbij wordt Tom P. tot tweemaal toe getorpedeerd door een tegenstander. Eerst wordt hij door de keeper, die ver uit zijn doel komt, tegen de grond gewerkt en een volgende keer wordt hij door de laatste verdediger neergelegd als hij alleen op doel afgaat. Achteraf blijkt dat gelegenheidsscheidsrechter Kris Hamal geen kaarten op zak had, anders had hij er zeker een paar mogen uitdelen. We krijgen ook nog een vijftal vrije trappen maar het vizier van Robin en Tom P. staat niet goed afgesteld. De einduitslag blijft 2 – 1, op basis van het aantal kansen en balbezit hadden we toch minstens een punt verdiend.

Uw verslaggever,

Ronny