Spelers:
Robin (15’ Jan Mentens), Eddy, Antonio (Patrick), Davide, Jochen, Palm, Kristof H., Nico, Jef, Frans, Stijn
Voor onze wedstrijd tegen de buren uit Meeuwen van “Uisclubke” konden we beroep doen op 13 spelers.
Na een korte studieronde en kleine kansjes aan beide kanten viel Antonio na een 10 – tal minuten geblesseerd uit. Patrick kwam hem vervangen en we moesten onze ploeg noodgedwongen herschikken. De echt grote kansen bleven uit en het bleef bij veel middenveldsvoetbal.
Opnieuw pech voor Racing. Na een spurt greep Robin naar zijn bovenbeen en gaf aan dat het niet meer ging. We hadden maar goed 25 minuten gespeeld. Jan Mentens stond al klaar langs de zijlijn en er werd weer noodgedwongen gewisseld. Jan liet wel al dadelijk verstaan dat ook hij last had en niet echt goed kon lopen. We waren al blij met de 0 – 0. Met die stand gingen we ook rusten.
Tijdens de rust gaf Jef aan dat het voor hem goed was geweest en de mannen van “Uisclubke” leenden 1 van hun spelers uit. Zo konden we toch met 11 verderspelen.
Ook in de 2de helft was er weinig opwinding en waren er wat schaarse kansen aan beide kanten. Na een kwartiertje in de 2de helft voelde ook Jochen een hevige pijnscheut in de dij en het was direct duidelijk dat ook dit een spierverrekking/spierscheurtje zou zijn. Hij bleef wel staan om zo met 11 spelers te zijn. Lopen zat er echter niet meer in.
Jan besliste na zo’n 20 minuten dat het welletjes was geweest en hij verliet gekwetst het veld. Toen waren we nog met 10. Net op dat moment kregen we een doelpunt tegen. Centraal werden we uit verband gespeeld en kreeg hun centrale middenvelder te veel tijd en ruimte en hij joeg de bal voorbij Eddy. Hun nummer 9 vond het nodig om Eddy nog even te tergen. Het zou hem nadien nog zuur opbreken.
Het meest spannende moment moest toen nog komen, maar het had niets met het sportieve te maken.
Stijn speelde hun spits (de nummer 9) enig mooi door de benen, had een spottend lachje in petto en ging door. Het slachtoffer liet het hier niet bij en liep als een dolgedraaide stier achter Stijn aan. De bal werd weggespeeld en wat volgde was een ware doodschop aan het adres van de Meeuwenaar. Perfect uitgevoerd, maar niet echt geschikt voor een voetbalwedstrijd. De potjes dreigden over te koken, maar toen kwam …. Palm. De perfecte bemiddelaar en de man die alles onder controle kreeg. Werkelijk chapeau! Moesten we Palm richting het Midden – Oosten sturen, de crisis aldaar zou heel snel opgelost zijn. Uiteindelijk besloot Vic met nog 5 minuten te spelen, de wedstrijd af te fluiten. In de kantine werd er opnieuw verbroederd en wordt er al uitgekeken naar de volgende wedstrijd. Het wordt wel afwachten hoe de blessures zullen evolueren.
Jochen